Rozstrzygnięcie Konkursu literackiego wiersz o wiośnie, wiosna w wierszu „ ZIELENIĄ ZAPRÓSZONE”

18 czerwca 2020 r , odbyło się uroczyste rozdanie nagród  w Konkursach :

– Konkursu literackiego wiersz o wiośnie , wiosna w wierszu „ ZIELENIĄ ZAPRÓSZONE”

– Konkursu fotograficznego „Zielenią zaprószone „

ogłoszonego na stronie www.lubnianskiosrodekkultury.pl

Dziś prezentujemy państwu  utwory  i prace laureatów

Dziękujemy wszystkim za udział .

Prace i miejsca w Konkursie literackim wiersz o wiośnie, wiosna w wierszu „ ZIELENIĄ ZAPRÓSZONE”

Kategoria dzieci w wieku 7-10 lat –  Agnieszka Patrzek- wyróżnienie:

Kategoria dzieci i młodzież w wieku 11-15 lat Patryk Niedworok Wyróżnienie:

Kategoria dorośli  Małgorzata Preis  I miejsce:

Nie mogę spać.

 

Nie mogę spać.

Szczeliny okiennych rolet przepuszczają pszeniczny blask.

Przez zamknięte powieki oślepia mnie bladość bursztynu.

Zza sypialnianych szyb ogłusza mnie świergotliwa pieśń.

Pościel nagrzewa się.

Wstaję.

Otwieram balkonowe drzwi.

Rześkość wdziera się w ciało.

Wilgoć nawilża skórę.

Lśnienie oprósza ciepłem twarz.

Ptasia harmonia wyostrza zmysł.

Biel, róż, zieleń, purpura, brąz.

Przezroczystość rosy.

Mrużąca promienistość.

Zapieram dech.

Budzę się.…

 

 

Kategoria dorośli Klaudiusz Bewko  II miejsce:

Klaudiusz Bewko ,,Witaj wiosno’’

Żegnaj zimo, biała, mroźna,

Witaj wiosno, częstująca słońcem.

Kiedy jesteś tyle można,

Choć jeszcze przymrozisz przed dnia końcem.

Gdy rankiem słyszę ptaków śpiew,

Chociaż ze snu mnie wyrywa pięknego,

Zaraz z twarzy znika mi gniew,

Bo wiem, że promienie słońca ogrzeją mnie całego.

Wszystkie drzewa się zielenią,

Łąki kwieciem rozkwitają,

A dziatki wszystkie wesołe,

Tańcząc ,,Witaj wiosno’’, tak śpiewają.

 

Kategoria dzieci i młodzież w wieku 11-15 lat Natalia Bort  Wyróżnienie:

PRZYGODA I WIOSNA

 

Wiosna to odradzająca przyroda,

w której jest ciekawa przygoda.

Przygoda jest na łące,

gdzie są kwiaty kwitnące,

gdzie drzewa, które mają kwiaty

wydzielają piękne aromaty.

Przygoda się tam dzieje,

gdy wicher mało wieje,

gdy ptaki pięknie śpiewają

i sarenki po łące biegają.

Wiosna i przygoda co roku zakwita

I ciepło do nas znów wita.

Wiosna nie jest krótka i mała,

bo wiosna piękną i długą przygodą się stała.

 

Kategoria dzieci i młodzież w wieku 11-15 lat Vanessa Steuer I miejsce:

„Wiosenne powitanie!”

 

 

Witaj!
O, już Wiosna przyszła do nas piękna i radosna.

Nawet się nie obejrzałam, jak wszystkie barwy porozdawała.

Budzi nas ptaków śpiewaniem i daje nowe chęci, kiedy rano wstaję.

Wszystko się zazieleniło, pola i łąki barwami pokryło.

Piękne kolory wokoło rozlałaś, tak jakbyś malarski prezent  nam dała.

Witaj nam, witaj Wiosno miła!

Co roku przychodzisz o zmroku, a rano, kiedy świta – świat Ciebie wita.

Witaj królowo, piękna i radosna – Ty,  moja Wiosna.

Serce na dłoni niosę Ci w darze za hojność Twoją i urodzaje.

Za świeży zapach, czyste powietrze, które niesiesz nam – o mój wietrze.

Owadów brzękiem, pracą ciężką pszczół, motyli lotem – witam Cię potem.

Dajesz nam siły do życia, energię, entuzjazm i wolę bycia.

Pięknie, że co roku na nowo zmartwychwstajesz,
nowe nadzieje na przyszłość nam dajesz.

 

 

Kategoria dzieci i młodzież w wieku 11-15 lat Aneta Bonk  III miejsce:

„Świt wiosny”

 

Jednocześnie cisza i hałas,

Wokół spokój niezachwiany,

Ale szumi wiatr, śpiewają ptaki,

Świerszcz na skrzypcach gra.

 

Powietrze przecinają słoneczne promienie,

Z gardła słowika kilka nut,

Z dzbanów kwiecistych zapach u pól,

Wśród drzew igrają cienie.

 

W piersi serce kołacze, tak bije,

W nozdrzach upojna woń,

W uszach dźwięki tej wiosennej pieśni,

Duszę przenika szczęście, że jestem, że żyję.

 

Po chłodnych wieczorach

Przy kominku spędzanych,

W wazonie sztuczne kwiaty,

Na czele armii świata staje wiosna.

 

Ramiona rozpostarte,

W oczach błysk gwiazd,

Włosami, kosmykami targa wiatr,

A chwile te wszystkich poświęceń są warte.

 

Przybrane, przystrajane różem brzoskwinie,

Śnieżnobiałe jabłonie,

Przebiegła, nikła myśl w głowie,

Iż to kiedyś minie.

 

Wiosenny, ciepły deszcz

Jak łzy szczęścia, wzruszenia,

Jeszcze niespełnione marzenia,

A każde jak kropli z nieba rejs.

 

Poranna rosa na liściach drży,

Mieni się kryształem pod słońcem

Jak obietnice szczere, gorące,

Myśli serdeczne dwie, trzy.

 

Maki na łące jak serca,

Bijące w jeden rytm,

Jak cętki na skrzydłach motyla, gdy

Wzbija się w chmury, do nieba.

 

Coś, czego nie opisze nikt,

Nawet z piórem w dłoni poeta,

Aura prawdziwie wiosenna,

Liść na wietrze drży.

 

Kategoria dzieci i młodzież w wieku 11-15 lat Tomasz Wierszak II miejsce:

Wiosna się budzi…

 

Pozieleniał gaj majowy.

Czyżby koniec tej choroby?

Świecie zwierząt, drzewa, lasy

Mówcie szybko!

Czyżby wiosna powróciła?

Nowe siły nam wręczyła?

Zatroskana ludzi zmartwieniami

Otuliła nas swymi skrzydłami?

Jej ciepło, poranny deszcz i uśmiech słoneczka

Zwiastuje jedno,

Że nadejdzie zjawiskowa tęcza

A za tym pięknem kryje się dziecko,

Które wręcza bukiet polnych kwiatów Mamie,

Bo to właśnie jej wszystko zawdzięcza.

Ach, jak piękna ta majówka

Kwitnie jabłoń, przy niej stoi leśniczówka.

Aż się marzy, aby ta piękna pocztówka

Była powodem do uśmiechu każdego serduszka.

 

Kategoria dzieci i młodzież w wieku 11-15 lat Zuzanna Szala  Wyróżnienie:

,, Wiosna…Ach! To Ty!”

 

  1. Tak! To Ona! Pani Wiosna!

Przyszła do nas już radosna.

W pięknej sukni zawitała,

Pięknie pachnie Ona cała!

 

  1. Już zielenią zaprószyła,

Serca nasze tym wzruszyła.

Nowe życie wstało wszędzie,

Teraz tutaj pięknie będzie!

 

  1. Drzewa już obrosły w pąki,

Zazieleniły się też łąki,

Białe zawilce, maki czerwone,

Drzewa i krzewy także zielone.

 

  1. Wszystkie rośliny do słońca wstały,

No i zwierzęta już się wyspały:

Borsuki, świstaki, niedźwiedzie, jeże,

Płazy, jaszczurki i nietoperze.

 

 

  1. Z ciepłych krajów ptaki wracają,

Oznaki wiosny nam przedstawiają.

Bociany klekoczą, zięby ćwierkają,

Swój powrót wesoło oznajmiają.

  1. Słońce stopiło śniegi na ziemi,

Wszędzie krajobraz już się zieleni.

Zegar przestaw swój na ścianie,

Czas ulega teraz zmianie!

 

  1. Dni są cieplejsze, lecz w nocy przymrozki,

Są zatem w sadach też obowiązki.

Pnie drzew na biało się maluje,

Rośliny przed nagrzaniem się ratuje.

 

  1. Pewnie wiedzieliście już przyjaciele,

Że zmian w przyrodzie zachodzi wiele.

Zwierzęta i ludzie radośni już,

Razem śpiewają, że wiosna tuż, tuż!

 

Kategoria dzieci w wieku 7-10 lat  Filip Preis  III miejsce:

Spacer po łące.

 

W majową sobotę odwiedziłem łąkę.

Słońce grzało mocno.

Chmury pełzały powoli.

Koniki polne drgały nóżkami,

wysyłając fale wiosennych dźwięków.

Wietrzyk rozwiewał pręciki dmuchawców

unosząc je nad ziemią.

Szeleściły liście wierzby.

W trawie ukryła się zwierzęca nora – wężowa kryjówka.

Na gałęzi drzewa pająki budowały sieć.

Żółty motylek musnął mnie w policzek.

Wiosna jest cudowna.

 

Kategoria dzieci w wieku 7-10 lat Leon Preis II miejsce:

Mój wiosenny ogródek.

 

Wiosna zawitała do mojego ogródka.

Zabarwiła drzewa, kwiaty…

Zaprosiła gości.…

Na biało pomalowała konwalie.

Na różowo magnolię.

Listki zaprószyła zielenią.

Owady i ptaki zamieszkały w sąsiedztwie.

Bąki chowają się w kwiaty rododendronu.

Sikorki budują gniazdo w poddaszu domu.

Mrówki tworzą kopiec z ziemi.

Krety próbują przekopać trawnik.

Robaczki pełzają pod kamieniami.

A kleszcze próbują wgryźć się w moje ciało.

Słyszycie? To mój wiosenny ogródek.

Kategoria dzieci w wieku 7-10 lat Paulina Kaplita II miejsce:

Paulina Kaplita

 

Zielenią zaprószona cała łąka,

Nawet śmieje się w oddali piękna biedronka.

Za horyzontem rozbrzmiewa śliczna piosenka,

A motylek rozkłada swe delikatne czółenka.

 

Gdzieś daleko radość rozbrzmiewa,

A wiosna coraz więcej kolorów przybiera.

Wesoło pszczółka leci po niebie,

Czy wiosna troską otuli też Ciebie?

 

Słychać szelest dębu i sosny,

Czy na twojej twarzy maluje się uśmiech radosny?

Wiosna troskliwymi ramionami przytuli Cię,

Gdy będziesz chciał jej wyznać smutki swe.

 

 

Kategoria dzieci w wieku 7-10 lat Rozalia Bonk  I miejsce:

7 wiosny promyków”

Na wiosennej łące stoi topole,

A jakże smukła, piękna i wesoła.

Ma pod opieką

Wszystkie słońca promienie,

Które po niebie płyną,

Jak świetliste strumienie.

Gdy promień taki wielki kawał drogi

Po niebie przechodzi,

To nam tu na ziemię

Radość przynosi.

Pierwszy promyk wesoło zagląda z wysoka,

Na łąkę pełną kwiatów, bratków i bławatków.

Drugi biegnie przez sad jabłoni,

W którym aż się roi

Od wiosennych listków zielonych.

Trzeci jak wiatr leci

Przy podwórzu pełnym dzieci.

Śmiech ich słyszę wesoły,

Takie też jest bzyczenie pszczoły.

Czwarty, gdy łąkę światłem oblewa,

Śpiewa razem z małym ptaszkiem,

Który siedzi pod liści daszkiem.

Piąty przysiada na porannej rosie,

Szósty obok na kwiatów stosie.

Siódmy leci sam,

Ale jest szczęśliwy,

Bo widzi, jak troskliwy ptasi tata,

Po owady dla swych dzieci lata.

Gdy już promyków przylatuje,

To całe plemię,

Nam wiosnę przynosi

Tu na ziemię.

 

Kategoria dzieci w wieku 7-10 lat Zofia Pawelec  Wyróżnienie:

„Pani Wiosna”

 

Leśną dróżką przyszła Wiosna,

Różne kwiaty nam przyniosła:

Maki, bzy i tulipany,

Chabry i kwitnące kasztany;

Ptaki, liściaste drzewa

I kos co nad głową śpiewa.

Kalendarz wydarzeń:

Bądźmy w kontakcie!

1,032FaniLubię
236YouTubeSubskrybuj

Z ostatniej chwili:

Skip to content